පමා වී ආවත්..වසන්තය..

ඉරිතැලුණු මහ පොළොව අතුරා
සිහින වර්ෂා ඇද හැලේවී..
නිදා වුන් කොවුලන් අවදි වී 
ගී ගයන්නට හඩ ගසාවී...
නුහුරු නුපුරුදු වස්සානයේ
මියුරු රිද්මෙට හද ගැහේවී..
කුරවි නිම්නෙට ළහිරු කැන් වැද
සුබ දසුන් තව අරන් ඒවී..